แสงสุริยาโผล่ข้ามพ้นขอบฟ้าบูรพา
วิถีชีวิตของผู้คนและสรรพสิ่งเริ่มต้นอีกครา
มันเป็นวัฏจักรที่หมุนเวียนเปลี่ยนแปร
ไม่มีเบื้องต้นและที่สุด
รุ่งอรุณเป็นเพียงเศษเสี้ยวของกาลเวลา
เทียบเท่าแสงกระพริบของหิ่งห้อย
ท่ามกลางจักรวาลอันยิ่งใหญ่
แล้วชีวิตผู้คนเล่าจะเปรียบเป็นสิ่งใด?
องค์หญิงและทินเล่ออกจากบ้านของสตรีที่ต้องเผชิญกับ
โลกที่คล้ายดั่งจะโหดร้ายและอยุติธรรม แล้วนี่เธอจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไร
วิถีชีวิตของคนผู้หนึ่งใช่ว่าจะเป็นเรื่องคำนวณได้ง่ายจริงๆ (อ่านต่อฉบับหน้า)
