ฟ้ารุ่ง & น้ำทิพย์

มอบให้ไก๊ด์สาวไทลื้อ “ฟ้ารุ่ง”

ไก๊ด์สาวชาวผู้ไต๋ คนงาม
ภาษาไทยเธอนาม ฟ้ารุ่ง
ใครใครใคร่ไต่ถาม ปัญหา นานา
ทุกเรื่องเธอเฟื่องฟุ้ง ฟ้ารุ่งไขขาน ฯ
ขออำนวยอวยพร สตรี
ฟ้ารุ่ง น้องคนดี ก้าวหน้า
เจริญสุขเจริญศรี เจริญทรัพย์ แม่เฮย
สุขทรัพย์ประหนึ่งฟ้า อย่าถึงสิ้นสลาย ฯ



มอบให้ไก๊ด์สาวไทลื้อ “น้ำทิพย์”

บัสสองน้องน้ำทิพย์ คนงาม
ไก๊ด์นำไทยสยาม น่ารัก
คอยหวงห่วงทวงถาม นัดแนะ นำเฮย
น้ำใจงามยิ่งนัก ยากจักไขขาน ฯ
ตลอดสี่วันเธอ ยิ้มให้
อาจารย์ทั้งหญิงชาย สดชื่น
อนาคตเธอจุ่งได้ สมหวัง เถิดนา
ยิ่งสวยรวยเริงรื่น สุขสันติ์หรรษา ฯ

พระเทพวิสุทธิกวี (เกษม)
๓๐ ตุลาคม-๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๒

นิราศไกลไป-ลาว-จีน

คณาจารย์และคณะบัณฑิตศึกษา มมร
เดินทางสัมมนาวิชาการ
ณ สิบสองปันนา สาธารณรัฐประชาชนจีน
๓๐ ตุลาคม – ๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
....................

เริ่มวันที่สามสิบตุลาคม โลกนิยมศกสองห้าห้าสอง
เป็นวันศุกร์ยุคไทยคึกคะนอง เป็นยุคทองสินค้าราคาแพง ฯ

คณะเราเหล่าชาว มอ.มอ.รอ. ทั้ง ญอ.ชอ.หญิงชายใคร่แถลง
ทัศนศึกษาศรัทธาแรง พร้อมแสดงความรักสามัคคี ฯ

ณ เขตแคว้นแดนสิบสองปันนา เจ็ดสิบเอ็ดผู้กล้าประเสริฐศรี
คณาจารย์รวมเก้าเลขเข้าที ส่วนศิษย์มีหกสองต้องตำรา
มี “พระเทพวิสุทธิกวี” คราวครานี้ถูกยกเป็นหัวหน้า
“พระครูปลัดสัมพิพัฒนวิริยา- จารย์” ก็มาในฐานคณบดี
ท่านด๊อกเตอร์สุวิญวงศ์ “รักสัตย์” เป็นผู้จัดกิจกรรมในยามนี้
เป็นหัวหน้าโครงการงานมากมี สำคัญที่ความหล่อบ่รองใคร ฯ

“พระศรีรัชมงคลเมธี” ท่านมากมีบุญญายากหาไหน
เป็นอาจารย์บัณฑิตวิทยาลัย มากน้ำใจยิ่งนักน่ารักแรง
พระมหาวิโรจน์ “คุตตะวีโร” ท่านมาโชว์ความหล่อขอแถลง
ท่านด๊อกเตอร์สุกิจศรัทธาแรง “ชัยมุสิก” แจ่มแจ้งแห่งสกุล
ท่านด๊อกเตอร์เสน่ห์ เดชะวงศ์ ผู้เผ่าพงศ์ชาวเหนือมาเกื้อหนุน
พร้อมธีรัตม์ แสงแก้วเกียรติสกุล กิตติคุณด๊อกเตอร์เลอราคา
อีกด๊อกเตอร์สาลินีสตรีสวย โลกงงงวยด้วยนึกว่านางฟ้า
สกุลรักกตัญญูผู้ศรัทธา ผู้เกิดมาเพื่อพระรัตนตรัย
เจ้าหน้าที่มีมากันเจ็ดท่าน วิชาการศึกษาไม่หวั่นไหว
ท่านพระครูปลัดนามสมใจ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งอารามราชา
พระมหาชัยยันต์ “จัตตาละโย” ผู้ร่มโพธิ์ร่มไทรในวันหน้า
พระมหาพิทักษ์นามฉายา ศรีสง่า “จิตตะโสภะโณ”
พร้อมแม่ชีราตรีสมพินิจ ผู้กายจิตผ่องใสใหญ่อักโข
แม่ชีสุภาพรรณกลิ่นนาโค บุญอักโขเยี่ยมยอดตลอดกาล
อีกนางสาวอรพิมจันทร์เกษม ผู้กายจิตปรีคิ์เปรมเกษมศานติ์
อีกศุภณัฐวิชญ์ชายเชิงชาญ ผู้สืบสาน “วรรณะ” สกุลไทย ฯ

นักศึกษาปริญญาเอกรุ่นหนึ่ง จำนวนถึงสิบท่านมิหวั่นไหว
ต่างมีความพร้อมพรักสมัครใจ เดินทางไปศึกษาหาความจริง
ท่านที่หนึ่ง “พระอธิการชุมพร” นามกรท่านนับว่าเนี๊ยบหนิง
นามฉายา “จารุวัณโณ” อิง ท่านแน่นิ่งในธรรมนำศรัทธา
พระมหาบุญไทย “ปุญญะมะโน” บุญใหญ่โตน่ารักยิ่งนักหนา
พระมหาบุญศรีมีฉายา ปรากฏว่า “ญาณะวุฑโฒ” โชว์
ด๊อกเตอร์พระมหาธรรมรัต มาจากวัดมหาธาตุปราชญ์อักโข
นามฉายา “อริยธัมโม” สุดแสนโก้ด๊อกเตอร์ มอ มอ รอ
ภควดี เลิศกาญนวัติเล่า คือนางสาวแสนสวยเสียจริงหนอ
สุมาณพ ศิวารัตน์นายเก่งพอ ประสานต่อทุกฝ่ายได้อย่างดี
วนิชย์ วัลภาพันตำรวจโท ยศตำแหน่งใหญ่โตโชว์ศักดิ์ศรี
อีกโสภณ ขำทัพนับว่ามี มิตรไมตรีสัมพันธ์ปันน้ำใจ
ยงสยาม สนามพลก็คนเก่ง นับว่าเจ๋งอีกท่านขอขานไข
ผจญ คำชูสังข์ยังพร้อมใจ ตำแหน่งใหญ่ที่รองศาสตราจารย์
ยังว่าที่ด๊อกเตอร์ติดป้ายแดง จึงมาแรงทั้งได้มาตรฐาน
รุ่นที่หนึ่งสิบท่านนั้นเชี่ยวชาญ วิชาการแน่วแน่ไม่แพ้ใคร ฯ

ปริญญารุ่นสองนักศึกษา เก้าชีวาชั้นเอกเลขขานไข
พระมหาบุญนภัสร์นามเกริกไกร ฉายาได้ว่า “ถิระปุญโญ”
พระมหาสุรวุฒิ “จันทะธัม- โม” น้อมนำความวิเศษวิโส
พระมหาคำสัน อีกเถโร “วิสุทธิญาโณ” นามฉายา
ถึงเพ็ญศรีสกุลหงส์พานิช มากน้ำจิตสุขสันติ์เริงหรรษา
อีกหนึ่งนั้นแน่นางสาวกัญญา ภู่ระหงษ์ส่งมาการันตี
นาที รัชกิจประการ เธอติดงานจำงดจรครานี้
ศิริพร บุญชัยเสถียรมี ตำแหน่งที่นางดาวสุภา
อุรชา สกุลธนกฤช ผ่องใสจิตนางสาวคุณเจ้าขา
สงกรานต์ สีตองอ่อนอีกก็มา สามสิบห้าเลขนับลำดับนาย ฯ

ปริญญาเอกอุ่นรุ่นที่สาม ยังมีนามให้นำมาขยาย
พระมหาวิสูตรเกียรติกำจาย ฉายาได้ “วิสุทธิเมธี”
พระมหาวิชัยใจใหญ่โต “ธัมมะวิชะโย” เชียวนะนี่
พระมหาเศกสิทธิ์จิตอารี “รตนโมลี” นามฉายา
พระมหาเอกชัย ใจรักศาสน์ นามประกาศ “จันทะสิริ” หนา
กิตติศักดิ์นั้นนายน้ำใจมา ศรีสง่า “ตีระพิมลจันทร์”
กุลยาณี อิทธิวรกิจ ยังปลื้มจิตนางสาวอยู่สุขสันติ์
ปริศนา ไกรวิทย์จิตอนันต์ ได้ร่วมกันเดินทางอย่างเต็มใจ
นายประทีป จินงี่ นี่มาด้วย กายใจช่วยกิจการไม่หวั่นไหว
แล้วถึงพงศ์ธนภัทรปรัชญาไกล นิธิญาณโรจน์ใช่นามเผ่าพงศ์
ภัคศรัณย์ โพธิ์เย็นญาตินางสาว เสน่ห์พราวสดใสใจประสงค์
ถึงมณฑา กระวีพันธ์อนงค์ อานิสงส์จากบุญเกื้อกูลมา
นายมานะ กาญจนแสนส่ง จิตมั่นคงแกร่งจังดั่งภูผา
อีกนางสาวยุคนธรก็มา เชื้อวงศา “อังศุสิงห์” มิ่งมงคล
นาวาเอกนาม รชต แหล่งสิน เหล่านักบินล่องไปในเวหน
อีกหนึ่งนางลักขณาสาธุชน มหาวินิจฉัยมนตรีสกุล
นางสาวสุจิตรา ทิพย์บุรี กุลสตรีมีน้ำใจเกื้อหนุน
นายโสภณ บัวจันทร์ อนันต์คุณ สร้างสมบุญหนุนไว้ได้มากมี ฯ

ปริญญาโทสี่ท่านนักศึกษา เดินทางมาด้วยกันในวันนี้
เยาวเรศ ชื่อชัดว่าสตรี สกุลมี “แสงเลิศสิลปะชัย”
ท่านพระครูธรรมธร อภิชาติ “อภิชาโต” ปราชญ์สมองใส
กฤษณะ รอดเริงรื่น จิตใจ อีกหนึ่งนายหาญกล้ามาด้วยกัน
อีกนางสาวนามว่าอุษณีย์ วงศ์ธนะบูรณ์ชัย มีสกุลมั่น
ทั้งนายนางนางสาวมาครบครัน อีกหนึ่งนั้นพระครูธรรมธร ฯ

ผู้ติดตามล้นหลั่งตั้งสิบห้า จิตศรัทธาแรงฤทธิ์ไม่คิดถอน
ที่หนึ่งนั้นเจ้าคุณนามกร ลือกระฉ่อนพระปริยัติธาดา
อรอุมา เลาหพิบูลย์กุล ผู้มากบุญยิ่งนักยากจักหา
เสริมศิริ จอมขวัญนั้นก็มา อัครพุฒิพันธ์ การันตี
ทั้งรานี เจาลา ก็มาด้วย พกความสวยแสนสง่ามาเต็มที่
มล.อรรคพรรณ กมลาศน์มี มิตรไมตรีเดินทางมาด้วยกัน
สุลี กาญจนแสนส่ง แสนองอาจ นับเป็นญาติชาติเชื้อเอื้อสิ่งสรร
คัชลิดา ศกุนวัฒน์ ผิวผ่องพรรณ ศรัทธามั่นเปี่ยมล้นพ้นคณา
นางสาวกุสุมา แสงเดือนฉาย ผู้ใจกายนอบนบศาสนา
ทั้งนางสาวสุธาทิพย์แสนโสภา แสงเดือนฉายอีกนาน่าชื่นชม
นางสาวนิศานาถ เตียบฉายพันธ์ มโนมั่นพุทธศาสน์สง่าสม
นางประเทือง เตียบฉายพันธ์ นิยม พระบรมโลกนาถศาสดา
รัชนี รอดภัย อีกหนึ่งนาง ร่วมเดินทางแสนไกลไป่กังขา
ศรศมน ผึ้งสำราญ อุรา ทัศนาต่างด้าวท้าวต่างแดน
ปรารถนา ยศพล คนฉลาด บัณฑิตชาติเธอมีดีสุดแสน
อีกครรชิต เขื่อนเพชรหนุ่มหมอแคน ดีเหลือแสนตรงที่บริการ ฯ

เจ็ดสิบเอ็ดชีวิตติดบัญชี ทัศนีย์เส้นทางกว้างไพศาล
เขตสิบสองปันนาอดีตกาล มีตำนานบอกเล่าว่าถิ่นไทย
อนิจจังสังขารโลกใบนี้ บางยุคมีผู้ครองให้ผ่องใส
ถึงบางยุควนเวียนเปลี่ยนมือไป หาอะไรแน่นอนไม่ได้เลย
ส่วนพวกเราเล่ามากันครานี้ เป้าหมายมีที่จะกล่าวเฉลย
ทั้งท่องเที่ยวศึกษาหาเสบย ถิ่นไม่เคยสัมผัสมาสักครา
ขอเพื่อนพ้องน้องพี่ที่น่ารัก พึงตระหนักการเที่ยวต้องศึกษา
เก็บความรู้ใส่ใจไม่รอรา ทั้งหรรษาสุขสันติ์ทั่วกันเทอญ ฯ

......................................................

๐๑. อรุณฤกษ์ เบิกฟ้า อรุณฉาย
แสงแพรวพราย เจิดจ้า สว่างไสว
สามสิบตุ- ลาคม สุขสมใจ
ได้คลาไคล แต่เช้า เยี่ยมชาวจีน ฯ
๐๒. เป็นวันศุกร์ ศกสอง ห้าห้าสอง
รวมพี่น้อง มวลมิตร จิตทรงศีล
สกสีกา น้อยใหญ่ ไร้วัยทีน
รวมทั้งสิ้น เบ็ดเสร็จ เจ็ดหนึ่งคน ฯ
๐๓. ผู้จัดทัวร์ อีกสาม นามไฉน
อัชฌาสัย ไม่นาน คงรู้ผล
ตามโครงการ สี่วัน เราเวียนวน
เพื่อสืบค้น แผ่นดิน ถิ่นไทยครอง ฯ
๐๔. สุวรรณภูมิ ขึ้นเครื่อง แอร์เอเชีย
มาเลเซีย ร่วมไทย ใหญ่ผยอง
แย่งตลาด การบิน ถิ่นไทยครอง
ให้ไทยต้อง ชอกช้ำ แต่จำยอม ฯ
๐๕. สุวรรณภูมิ บินสู่ เมืองเชียงราย
เมืองแม่สาย ถิ่นไทย ใฝ่ถนอม
เครื่องเอสาม- สองศูนย์ รุ่นด็อทคอม
พวงพะยอม มากมาย สบายใจ ฯ
๐๖. สิบเก้าบี ที่นั่ง เขาให้มา
ยามเหินฟ้า พาให้ สุขไฉน
อยู่ฝั่งซ้าย ไร้แสง สาดเข้าใน
มองออกไป ได้เห็น พสุธา ฯ
๐๗. หนึ่งชั่วโมงยี่สิบห้า นาที
แอร์เอเชียบินรี่ ขึ้นเหนือ
เชียงรายเป้าหมายมี ชัดแจ้ง ใจเฮย
สงบราบเรียบเหลือ เมื่อไร้เมฆฝน ฯ
๐๘. ยามลงตรงภาคพื้น เชียงราย
เมฆหมอกมีประปราย อยู่บ้าง
โครมโครมเสียงกระจาย เข้าโสต สองแฮ
ล้อแตะพื้นเบื้องล่าง อ้างว้างหวิวเหวย ฯ
๐๙. เอ็นซีฮอลลิเดย์ ทัวร์รับ
บัสสองคันขยับ ขับเคลื่อน
เชียงของเขตไทยนับ สุดเขต แดนเฮย
ข้ามโขงเข้าลาวเพื่อน เสมือนพี่น้อง ฯ
๑๐. สองร้อยกิโลเมตร- เศษทาง
ชายรายเชียงของห่าง ไม่น้อย
ด้วยฟ้าแจ้งจางปาง ร้อนจ้า นาแม่
สงบเงียบเรียบร้อย คอยจ้องซ้ายขวา ฯ
๑๑. นั่งรถผ่านอำเภอ เวียงชัย
อำเภอเทิงผ่านไป เชียงของ
เชียงรายกว้างเต้าได๋ เปิ้ลยั้ง บ่บอก
บ้านเรือนไต๋ปี้น้อง สองฝั่งสุดสวย ฯ
๑๒. นั่งฟังพระคุณเจ้า พรรณนา
ผ่านไปหลายเพลา หลายท่าน
เอื้อนเอ่ยเผยวาจา ทักทาย แถลง
ผ่านเทือกเขาลดหลั่น กั้นเขตมากหลาย ฯ
๑๓. เชียงของล่องข้ามโขง สู่ลาว
ฝั่งโน้นสิเขาว่าว บ่อแก้ว
ห้วยทรายบ้านมีสาว มีหนุ่ม คือกัน
หนึ่งชั่วโมงล่วงแล้ว แม่แก้วแดนเหนือ ฯ
๑๔. ถึงครั้งคราเสียแล้ว หม้อลม
รั่วหมดรถระทม จำจอด
สองคันสวรรค์ล่ม เหนือภู แม่เฮย
ขืนวิ่งไปไป่รอด จอดนิ่งอีกแล้ ฯ
๑๕. นั่งชมป่าชมไม้ พงไพร
หลายนาทีผ่านไป ลับล่วง
สองครั้งคราไฉน เสียศูนย์ อีกนา
ให้จิตใจหวงห่วง ล่วงยามนัดหมาย ฯ
๑๖. รถวิ่งได้หายห่วง กังวล
จุ่งพวกเราทุกคน จิตชื่น
ให้หายห่วงสับสน เริงร่า ทั่วแล
พร้อมบันเทิงเริงรื่น ชื่นฉ่ำสดใส ฯ
๑๗. ชื่นชมสองฝั่งทาง ไทยดำ
ฉางข้าวเขาริทำ ทิวแถว
ข้าวไร่ภูเขานำ วางไว้ ภายใน
กินขายข้าวสิ้นแล้ว แว่วว่าปิดฉาง ฯ
๑๘. บ้านเรือนเผ่าไทยดำ เรียงราย
ตั้งฐานอยู่บ่ไกล ถนน
แถบเทือกเขาน้อยใหญ่ ตลอด เส้นทาง
เห็นว่าน่าฉงน คนดอยเจ้าเอ๋ย ฯ
๑๙. เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ป่า ลาวมี
อุดมสมบูรณ์ดี ทั่วหล้า
ภาคพื้นเขียวขจี ทั้งภู นาแฮ
เป็นบุญยิ่งนักหนา มาได้พบเห็น ฯ
๒๐. น้ำฟ้าถิ่นที่พัก ครึ่งทาง
เบาหนักเอื้อนายนาง ผ่อนถ่าย
ห้าบาทขาดตัวอ้าง หนึ่งครั้ง หนึ่งคน
จุ่งเขียนบันทึกไว้ ให้ทวนความหลัง ฯ
๒๑. ถนนหนทางเขา คดเคี้ยว
คดโค้งโก่งดั่งเคียว เกี่ยวข้าว
นับพันนับหมื่นเทียว คดจริง แท้แล
อีกสูงชันนั้นเล่า ลาวมีถนน ฯ
๒๒. เมืองลาวเริ่มปลูกยาง พารา
ประมาณสามสี่ห้า ปีได้
บางช่วงลาวทำนา ข้าวเหนียว ข้าวจ้าว
ผืนป่าเริ่มหดหาย ให้ภูล้านโล้น ฯ
๒๓. ลำน้ำห้วยน้ำใส ชื่นตา
อาจมองเห็นตัวปลา แหวกว่าย
เชิญชวนทัศนา แมกไม้ มวลเมฆ
สดชื่นรื่นเริงหลาย ให้สุขหรรษา ฯ
๒๔. สิบสี่เผ่าเหล่าชน ชาติลาว
ทั้งผิวดำผิวขาว ผิวเหลือง
รวยจนป่นคลุกเคล้า เหล่าจน มากแล
ปัญหานี้ซิเรื่อง เมืองลาวชอกช้ำ ฯ
๒๕. จากเช้าเราเดินทาง ยืนยง
จวบอาทิตย์อัศดง ปรากฏ
ตามวัตถุประสงค์ ชื่นชม ธรรมชาติ
ทางคดเคี้ยวเลี้ยวลด หมดวันลงแล้ว ฯ
๒๖. บ่อเต็นถิ่นที่หมาย คลาไคล
ฝั่งลาวหวังข้ามไป บ่อหาน
ฝั่งจีนแผ่นดินใหญ่ หมายพัก แรมเฮย
โปรแกรมแง้มไขขาน กะการณ์นัดหมาย ฯ
๒๗. อุปสรรคขัดข้อง ปัญหา
ตามที่ได้ไขมา ข้างต้น
เหตุให้เกิดชักช้า กว่าควร เป็นแล
ยังมีดีเหลือล้น พ้นภัยทุกสถาน ฯ
๒๘. บ่อเต็นเป็นเขตแคว้น แดนลาว
คือด่านตรวจคนเข้า คนออก
บรรยากาศหงอยเหงา เงียบยิ่ง จริงแล
ประดุจดั่งบ้านนอก บอกไว้ให้รู้ ฯ
๒๙. หนึ่งกิโลเมตรประมาณ เลยไป
ด่านจีนแผ่นดินใหญ่ บ่อหาน
แสงสว่างสดใส ให้แปลก ตาแฮ
ต่างชาติมาตรฐาน การกิจสดใส ฯ
๓๐. ลาวจีนถิ่นแดนชิด ติดกัน
ต่างทั้งสีผิวพรรณ พัฒนา
ด้วยสมองเชิงชั้น สามารถ แลพ่อ
จุ่งจีนเขาก้าวหน้า กว่าลาวมากโข ฯ
๓๑. เวลาจีนไทยลาว ต่างกัน
จีนเขากำหนดวัน เร็วกว่า
ไทยลาวเราสองนั้น กำหนด หนึ่งแล
หนึ่งชั่วโมงจีนว่า เร็วกว่าเราสอง ฯ
๓๒. สองทุ่มห้าสิบหก นาที
เวลาจีนเขามี กำหนด
ส่วนว่าไทยลาวนี้ ทุ่มห้า- สิบหก
ไป่เกี่ยวความเคี้ยวคด กฎยามกรีนิช ฯ
๓๓. นั่งรถรอตรวจคน เข้าเมือง
กิจนี้สิคือเรื่อง ยิ่งใหญ่
นั่งรอกันตาเหลือง ตาเหลือก แม่เฮย
เขาช่างวินิจฉัย สงสัยยิ่งหนอ ฯ
๓๔. ไก๊ด์สาวชาวผู้ไต๋ คนงาม
ภาษาไทยเธอนาม ฟ้ารุ่ง
ใครใครใคร่ไต่ถาม ปัญหา นานา
ทุกเรื่องเธอเฟื่องฟุ้ง ฟ้ารุ่งไขขาน ฯ
ขออำนวยอวยพร สตรี
ฟ้ารุ่ง น้องคนดี ก้าวหน้า
เจริญสุขเจริญศรี เจริญทรัพย์ แม่เฮย
สุขทรัพย์ประหนึ่งฟ้า อย่าถึงสิ้นสลาย ฯ
๓๕. แปดจังหวัดมณฑล ยูนาน
สิบสองปันนานั้น นับหนึ่ง
ประชากรเพียงล้าน ประมาณ พ่อเฮย
บอกว่ามากกว่าครึ่ง ซึ่งเป็นไต๋ลื้อ ฯ
๓๖. ตีหนึ่งถึงที่พัก กายา
โรงแรมอัครา ชั้นเยี่ยม
เทียนชุนตึกหรูหรา หนึ่งเดียว เชียวนอ
สุขกายใจล้นเปี่ยม เมื่อเยี่ยมเมืองนี้ ฯ
๓๗. ตื่นเช้าเข้าช่วงวัน ต่อมา
สามสิบเอ็ดตุลา- คมมาส
อาหารเช้าหรรษา เอมอิ่ม ยิ่งแล
เสร็จสรรพนับโยมญาติ ปราดขึ้นรถบัส ฯ
๓๘. เคลื่อนย้ายไปชมสวน โบราณ
เขตวังกษัตริย์ท่าน สุดท้าย
พร้อมพรักอัครฐาน เก่าแก่ หนึ่งแล
โจเอินไหลท่านได้ ให้สาธารณะ ฯ
๓๙. อนุสาวรีย์โจ- เอินไหล
สวนนกยูงยิ่งใหญ่ แปดร้อย
เจดีย์ขาวหน่อไม้ แปดเหลี่ยม อีกองค์
กาแฟรสอร่อย พลอยซื้อเป็นแถว ฯ
๔๐. สมควรแก่เวลา พาชม
ยังมีสิ่งนิยม ว่าเลิศ
มีดครัวเหล็กผสม โอท็อป นั่นแล
แจงดีมีผลเกิด เลิศหลากมากหลาย ฯ
๔๑. พักหนึ่งถึงเวลา กะเกณฑ์
ยามสำคัญฉันเพล กู้ชีพ
สงฆ์สกสีกาเถร พร้อมหน้า พลันแล
ประหนึ่งว่าเร่งรีบ พริบพรึบหมดโต๊ะ ฯ
๔๒. ฉันแล้วพร่ำอำลา เลยไป
ชมสวนสมุนไพร พันปี
พีธีกรเสียงใส มาลี นามแฮ
หลายหมื่นเราน้องพี่ ยินดีเทกระเป๋า ฯ
๔๓. ชุมเห็ดสมอไทย ระกำ
เลือดมังกรเขานำ เสนอ
เห็ดหลินจือเขาย้ำ คุณภาพ เยี่ยมแฮ
ส่วนว่ามาลีเธอ ปราศรัยเสียงแจ๋ว ฯ
๔๔. ถึงลำดับพักผ่อน หย่อนใจ
ถือเป็นรอบไฮไล้ท์ ช็อตเด็ด
ยูงทองท่องพงไพร โชว์เชฟ ชวนชม
บอกไว้ใช่กล่าวเท็จ เพชรท่องเที่ยวเขา ฯ
๔๕. นกยูงจากป่าดง พงไพร
พร้อมโชว์ชาวจีนไทย ฝรั่ง
แขกลาวชาวไหนไหน ยูงโชว์ ถ้วนแล
ถึงยามยูงไป่ยั้ง พรั่งมาเป็นแถว ฯ
๔๖.เชียงรุ้งเมืองรุ่งฟ้า น่าชม
ชนชาวจีนนิยม ยกย่อง
เชียง เมืองคำปฐม สมรุ้ง รุ่งแฮ
อรุณรุ่งรุ้งพ้อง คล้องจองคำ รุ้ง ฯ
๔๗. นั่งรถข้ามแม่โขง ไปมา
คิดแล้วสี่เพลา พ้นผ่าน
ให้ได้ทัศนา เชียงรุ้ง ถนัด
ฟ้ารุ่งไก๊ด์ไขขาน ผ่านเครื่องขยาย ฯ
๔๘. ตกเย็นเผ่นเข้าร้าน อาหาร
ญาติโยมรับประทาน สุขสันติ์
ไต๋ลื้อบริการ เยี่ยมยอด นักแล
พระสงฆ์องค์เจ้านั้น ฉันน้ำปานะ ฯ
๔๙. ทะเลสาบสุธน มโนห์รา
ฟ้ารุ่งเธอบอกมา ชัดแจ้ง
หนองน้ำนั่นแลหนา สองสาม ไร่เฮย
ยืนรอยูงขาแข้ง แสดงเมื่อยล้า ฯ
๕๐. คุณอภิชาติ เกียรติ- โสภณ
หนุ่มหล่อเราอีกคน เชิงเชี่ยว
ชำนาญการฝึกฝน นำทัวร์ ดีแฮ
ไป่เคยเลยกราดเกรี้ยว แม้นเปรี้ยวยังหวาน ฯ
๕๑. เอ็นซีฮอลลิเดย์ ทัวร์ไทย
เครือข่ายเขากว้างไกล ทำได้
กิจการงานสดใส ไปได้ เยี่ยมนอ
อินเดียจีนขยาย สายเส้นสุดสวย ฯ
๕๒. หนึ่งนายนั้นสำคัญ บริการ
ขับรถบัสชำนาญ ชั้นก่ง
คุณ ศฉง นามขนาน ทราบด้วย นาพ่อ
ใดควรช้าควรเร่ง เล็งเหมาะสมัย ฯ
๕๓. เสี่ยงจัง นามหนึ่งนาย ใคร่เอ่ย
จำเราต้องเฉลย นามไว้
ผู้ช่วยไก๊ด์แน่เลย ไต๋ลื้อ หนุ่มหล่อ
ภาษาไทยเธอพอได้ ใช้ขัดตาทัพ ฯ
๕๔. อีกนายผู้ได้จาก ไทยมา
อัครทรัพย์ฮา นามขนาน
เชิงชั้นทัวร์นั่นหนา ห่อนด้อย นาพ่อ
บริการประสาน งานถ้วนสาขา ฯ
๕๕. กิจการงานตื่นเต้น ทัวร์ไทย
อีก้อเผ่าเราไป เยือนเยี่ยม
ให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ชื่นมื่น ยิ่งแล
เกือบลืมอายลืมเหนียม เตี้ยมแต่งผู้สาว ฯ
๕๖. เหล่านั้นท่านใดบ้าง ครวญดู
ครั้นจักทวนให้รู้ ใช่ที่
ยามหอมแก้มคุณหนู ซู่ซ่า ไหมเฮย
ฤๅว่าคราครั้งนี้ มีโชควาสนา ฯ
๕๗. วัฒนธรรมเผ่าพงศ์ อีก้อ
ห้าสิบหยวนเพียงพอ งานแต่ง
หวังอยู่กินจริงนอ ขอเติม อีกนา
งานนี้เพียงแสดง แสร้งสร้างหรรษา ฯ
๕๘. อีกหนึ่งนั้นวัฒ- นธรรม
การขับร้องร่ายรำ โดดเต้น
โปรแกรมเยี่ยมยามค่ำ นำจิต ชื่นนอ
ลีลาท่าทางเน้น เด่นดีสีแสง ฯ
๕๙. พาราณสี สิ่ง แสดง
วิถีชีพแถลง ชนเผ่า
วัฒนธรรมแห่ง สิบสอง ปันนา
เมืองพระพุทธเจ้า เขาย้ำจุดเน้น ฯ
๖๐. สามทุ่มกลับที่พัก โฮเต็ล
เทียนชุนแห่งนี้เป็น ชั้นยอด
บิสสิเนสสร้อยเน้น เด่นบอก ชัดแล
สุขสบายให้ปลอด มอดมดยุงริ้น ฯ
๖๑. ครั้นถึงซึ่งที่พัก ผ่อนกาย
สรงน้ำเสริมสบาย คลายเหนื่อย
อ่อนเปลี้ยเพลียหดหาย มลาย สิ้นแล
ใดเคยปวดเคยเมื่อย เอื้อยจางห่างหาย ฯ
๖๒. หมายเลขห้องสี่ศูนย์ ศูนย์หนึ่ง
ห้องให้เราได้พึ่ง พิงพัก
บุญวาสนาถึง พักเดี่ยว เชียวนา
ขอขอบคุณมิตรรัก สักร้อยพันหน ฯ
๖๓. ชื่นชมชาวเชียงรุ้ง หญิงชาย
ชื่นชมเมืองสบาย กว้างใหญ่
ขอบเขตขยับขยาย รอบด้าน อีกนา
ชมพี่น้องผองไต๋ ไว้ทุกเทือกเถาว์ ฯ
๖๔. วันที่หนึ่งพฤศจิกา- ยนมาส
แสงสุรีย์ส่องสาด สดใส
สัมมนาพุทธศาสน์ ชั้นแปด โน่นแล
หนึ่งชั่วโมงคงไว้ ได้เรื่องสมหวัง ฯ
๖๕. แปดโมงลงจากห้อง สัมมนา
ผองเราพร้อมกันมา ขึ้นรถ
สองคันพลันมุ่งหน้า วัดพุทธ หนึ่งแล
ด้วยจิตใจจ่อจด รถพาเราถึง ฯ
๖๖. ถึงวัดหลวงไทลื้อ ลือนาม
ศิลปะงดงาม เพริดแพร้ว
เยี่ยงอย่างศิลป์สยาม ไทยเรา แท้เฮย
อาคารเด่นเป็นแถว แนวเชิงภูเขา ฯ
๖๗. พระพุทธลีลา โอฬาร
แปดสิบแปดเมตรประมาณ ส่วนสูง
ตั้งเด่นเหนือวิหาร สูงใหญ่ อีกแล
สร้างไว้ด้วยหมายมุ่ง ปรุงแต่งศาสนา ฯ
๖๘. มารวิชัยปางพระ- ประธาน
ภายในพระวิหาร สง่า
เจ็ดเมตรโดยประมาณ หน้าตัก พ่อเฮย
เก้าเมตรเศียรเสียดฝ้า พระเกตุสุดสูง ฯ
๖๙. พระสงฆ์สามเณร พอมี
วัตรปฏิบัติดี ใช้ได้
อัธยาสัยไมตรี ต้อนรับ เยี่ยมยอด
สังฆทานถวายไว้ ท่านได้ใช้สอย ฯ
๗๐. วัดวาอารามนั้น พอมี
ห้าร้อยแปดแปดที่ เลขเด็ด
ฝ่ายพระสงฆ์ทรงศรี หกร้อย ประมาณ
สามเณรลื้อใจเพชร สี่พันท่านแถลง ฯ
๗๑. เถรวาทฝักฝ่าย พุทธศาสน์
ป่วงไต๋ลื้อโยมญาติ ศรัทธา
ล้วนมั่นคงองอาจ แน่นแฟ้น ยิ่งแล
ทั้งพิทักษ์รักษา ศาสนามั่นไว้ ฯ
๗๒. กิจกรรมนำชน ศรัทธา
แนววิปัสสนา สอนสั่ง
กิจกรรมศึกษา ขัดข้อง อยู่แล
โอกาสกว้างข้างหน้า หมายว่าสดใส ฯ
๗๓. รัฐบาลจีนท่านให้ อิสระ
สร้างวัดสำหรับพระ- ศาสนา
พุทธผู้วิริยะ สร้างคน ดีเฮย
สมถะวิปัสสนา พระคุณเจ้าสอน ฯ
๗๔. ท่านบุญถิ่นรับแทน สมภาร
ผู้วันนี้มีงาน ต่างเขต
เจรจาฉะฉาน ใช้ได้ ดีแฮ
อีกหนึ่งนั้นนักเทศน์ เขตเมืองเชียงรุ้ง ฯ
๗๕. สังฆทานถวาย ท่านไป
พวกเราต่างชื่นใจ เลิศล้ำ
ให้กายจิตผ่องใส ยิ่งอู้ คำเมือง
ท้ายสุดบอกตอกย้ำ สัมพันธ์ศาสนา ฯ
๗๖. จากวัดหลวงไทลื้อ เราไป
ทุกท่านนั้นมุ่งหมาย ช้อปปิ้ง
ใบชาจีนชุดใหญ่ ของแท้ แน่แล
จำนวนหยวนทวนทิ้ง น่ายิ่งหมื่นหยวน ฯ
๗๗. ช้อปชาพาเอาเกือบ อดเพล
พลาดเวลากะเกณฑ์ วางไว้
สิบนาทีนี้เน้น ฉันเงียบ เชียบนอ
ครั้นเต็มท้องเต็มไส้ หายใจโล่งเหลือ ฯ
๗๘. ยงสยามทำเอา ได้ฮา
เมื่อเกิดลืมใบชา ซื้อแล้ว
ฟู่หลงนี้เขากา- รันตี จริงแฮ
แม้นลืมก็บ่แห้ว ขายแล้วห่อนพลิ้ว ฯ
๗๙. เสร็จเพลเป็นเวลา สำคัญ
ขึ้นกระเช้าพร้อมกัน ข้ามโขง
ครานี้มีหลายท่าน สั่นเทา กลัวแฮ
ข้ามโขงได้ให้โล่ง อกโล่งใจเหลือ ฯ
๘๐. ต่อนั้นพลันจุ่งได้ อาศัย
นั่งรถลากจูงไป อีกที่
ภูเขาลิงนั่นไง เขาให้ ชมแฮ
ทัวร์เขาเน้นเด่นดี พิเศษสดใส ฯ
๘๑. บ่อน้ำใสศักดิ์สิทธิ์ สำคัญ
ที่องค์พระทรงธรรม์ พุทธเจ้า
เนรมิตสร้างสรรค์ เพื่อไท ลื้อแล
หนึ่งฤๅษีมีเฝ้า ขาวสุดชุดสวม ฯ
๘๒. หน้าที่ฤๅษีเจ้า ร่ายมนต์
พิทักษ์บ่อทศพล โลกนาถ
นึกว่าน่าฉงน น้ำใส ฉ่ำเย็น
แปลกใจบ่อเหลือล้น บนยอดภูเขา ฯ
๘๓. ชมวัดวาอาราม อีกครา
เจดีย์ศรีสง่า สูงส่ง
บรรจุพระบรมสา- รีริก ธาตุแฮ
ประทักษิณบรรจง สวดอิติปิโส ฯ
๘๔. สามรอบชอบแก่กาล เวลา
สะพานแขวนบาทา ไต่ข้าม
หนึ่งเส้นประมาณว่า ความยาว แม่เฮย
แกว่งซ้ายขวาเมื่อยาม ข้ามไปฝั่งโน้น ฯ
๘๕. เบื้องบนพ้นเขตนี้ เลยไป
วังกษัตริย์มีใน อดีต
รกร้างเสื่อมสลาย สิ้นลง แล้วแล
คอมมิวนิสต์คั่นขีด พิชิตสิ้นสูญ ฯ
๘๖. จึ่งเราชาวคณะ จากไทย
บัณฑิตวิทยาลัย ชมลิง
น่าสงสารนี่ไฉน ป่วงลิง เจ้าเฮย
ขอบเขตคับแคบยิ่ง นิ่งนึกสงสาร ฯ
๘๗. ลิงขาวเจ้าโดดเดี่ยว งัวเงีย
เกิดเป็นลิงเพศเมีย ไร้คู่
มดลูกเธอก็เสีย สิ้นพันธุ์ แน่แล
เขาบอกหรอกจึ่งรู้ ใช่ผู้วินิจฉัย ฯ
๘๘. ลิงค่างทั้งชะนี นกยูง
เดินชมแข้งขาพุง กระเพื่อม
ลงจากภูเขาสูง ไป่น้อย เชียวนา
กว่าจะถึงซึ่งเงื้อม กระเช้าข้ามโขง ฯ
๘๙. ขึ้นกระเช้าข้ามกลับ ฝั่งเดิม
ไอศกรีมพลังเติม หนึ่งแท่ง
ท่านผู้ศรัทธาเสริม สุกิจ ด็อกเตอร์
เพิ่มพลังเรี่ยวแรง แกร่งขึ้นอักโข ฯ
๙๐. ครั้นทุกคนขึ้นรถ พร้อมสรรพ
โชว์เฟอร์ ศฉง ขยับ ออกรถ
ไก๊ด์กล่าวย้ำกำชับ ทรัพย์หล่น ระวัง
ถนนม้าเคี้ยวคด เลี้ยวซ้ายย้ายขวา ฯ
๙๑. หกสิบกิโลเมตร ต่อไป
เราต้องเดินทางไกล บ่น้อย
ชั่วโมงครึ่งอย่างไว เตรียมใจ เถิดนา
เลียบโขงโค้งจุ่งค่อย ละห้อยขับช้า ฯ
๙๒. หมู่บ้านชาวไต๋ลื้อ โบราณ
ส่วนที่ฝ่ายรัฐบาล อนุรักษ์
กั๋นหนั่นป้า สถาน เยี่ยมชม อีกแล
วัดบ้านเก่ายิ่งนัก เขารักษาไว้ ฯ
๙๓. สังฆทานถวาย ชื่นมื่น
ปัจจัยนั้นสองหมื่น มีเศษ
สมภารหนีไปอื่น ฝืนคิด ยิ่งแล
อารามสองต้องเพท เหตุสมภารหาย ฯ
๙๔. เยี่ยมวัดแล้วชมบ้าน ประชา
พระเทพเสด็จมา เยือนเยี่ยม
ต่อด้วยทัศนา สินค้า พื้นเมือง
หลายท่านนั้นตระเตรียม พร้อมเทกระเป๋า ฯ
๙๕. ท่านพระครูปลัด สมใจ
คาดว่ามากกว่าใคร ช้อปปิ้ง
ให้แม่ค้าหน้าใส ยิ้มแฉ่ง นาแม่
ได้กระจกเนี๊ยบหนิง สิ่งฝากศิษย์สวย ฯ
๙๖. เรายังต้องเดินทาง อีกไกล
ร้านหยกคือเป้าหมาย ข้างหน้า
รัฐบาลท่านหัวใส ให้คน พิการ
ได้ฝึกฝนค้นคว้า สามารถสร้างสรรค์ ฯ
๙๗. สร้างอาชีพให้เขา เคยชิน
รู้ทำมาหากิน เองบ้าง
งานแกะหยกแกะหิน จำหน่าย แม่เฮย
ส่งเสริมอาชีพอ้าง ว่างเว้นภาษี ฯ
๙๘. คณะเรานี้นี่เล่า เร็วไว
รถจอดลงทันใด เร็วรี่
บ้างชิ้นน้อยชิ้นใหญ่ ชมซื้อ อีกแล
บ้างสัตว์มงคลศรี ที่จีนเลื่อมใส ฯ
๙๙. เวลามาใกล้สิ้น สุดวัน
ต่างขึ้นรถพร้อมกัน เคลื่อนที่
ศฉง นายโชว์เฟอร์นั้น ขยับรถ พลันแล
ปลายทางครั้งครานี้ ที่ร้านอาหาร ฯ
๑๐๐. สิบสองปันนาอ้าง นาคร
คือชาวเกษตรกร ทั่วหล้า
กล้วยอ้อยข้าวแน่นอน ผลไม้ หลากเนอ
ทั้งสวนยางพารา ชาดีมีพร้อม ฯ
๑๐๑. ขึ้นทางด่วนหวนให้ จดจำ
เจาะภูเขาเพื่อทำ ถนน
มียี่สิบหกถ้ำ อุโมงค์ รถยนต์
นับว่าน่าฉงน ชนชาวจีนเขา ฯ
๑๐๒. เราถึงซึ่งเมืองหล้า ทันกาล
โยมเข้าโต๊ะอาหาร เริงร่า
ฝ่ายสงฆ์โยมประสาน น้ำชา กาแฟ
ทุกท่านต่างหรรษา อุราสดใส ฯ
๑๐๓. เติมพลังอิ่มเอม สำราญ
เข้าสู่รัตติกาล อีกครั้ง
จิ่นชิ่ว คือสถาน โฮเต็ล อีกนอ
ที่พักผ่อนนอนนั่ง ประทังสังขาร ฯ
๑๐๔. เบอร์ห้องเก้าศูนย์เก้า เหมาะดี
คุณเกศเขามากมี จิตถวาย
รีบขึ้นพักทันที ไป่ช้า นาพ่อ
ยังมีจิตคิดไว้ ได้ยามปลงผม ฯ
๑๐๕. ปลงผมแล้วอาบน้ำ แปรงฟัน
อัครทรัพย์นายพลัน ก๊อกก๊อก
“ส่งกระเป๋าครับท่าน” ขอบใจ พี่เฮย
รับกระเป๋าแล้วล็อค ก๊อกก็บ่สน ฯ
๑๐๖. เมืองหล้าว่าเมืองน้อย เจ้าเฮย
ชีวิตฉันบ่เคย คิดถึง
ยามเช้าเย็นเสบย สดใส ดีแล
ชีพนี้มีครั้งหนึ่ง ซึ่งฉันมาเห็น ฯ
๑๐๗. พักผ่อนหลับสบาย คลายง่วง
หลับผล็อยพลอยหมดห่วง สิ่งสรรพ์
ไตรรัตน์นอนนึกหน่วง หน่อยหนึ่ง แล้วแล
กิจกรรมผ่านมานั้น พลันจบสุดสวย ฯ
๑๐๘. ตลอดทางวันวาน ผ่านมา
ชมเมืองชมสินค้า ชมบ้าน
เริ่มที่ชมวัดวา- อาราม เจ้าเอย
ท้ายที่ชิมอาหาร สำราญทั้งผอง ฯ
๑๐๙. จิ่นชิ่ว คือโฮเต็ล ที่พัก
สูงสิบชั้นประจักษ์ ชัดแจ้ง
ให้มวลมิตรศิษย์รัก พักพึ่ง ถ้วนแล
ใจกลางเมืองหล้าแหล่ง แห่งความทันสมัย ฯ
๑๑๐. อารามหลวงไต๋ลื้อ ถึงชา
กระเช้าเขาลิงมา ชมวัด
บ้านโบราณทัศนา เยือนเยี่ยม โยมญาติ
ถึงหยกล้วนส่วนสัด ลัดเลาะริมโขง ฯ
๑๑๑. นาสวนกล้วยหอมทั้ง ไร่ชา
ทั้งสวนยางพารา อาชีพ
ท่องเที่ยวทั้งรักษา ธรรมชาติ มั่นแล
ทัศนาสูตรเร่งรีบ กระซิบให้รู้ ฯ
๑๑๒. สามวันวารผ่านล่วง เลยไป
วัฒนธรรมแบบไต๋- ลื้อเขา
ได้ศึกษาวิจัย ตื้นลึก ทั่วแล
ฟังฟ้ารุ่งบอกเล่า กล่าวบรรยายเสริม ฯ
๑๑๓. บัสสองน้องน้ำทิพย์ คนงาม
ไก๊ด์นำไทยสยาม น่ารัก
คอยหวงห่วงทวงถาม นัดแนะ นำเฮย
น้ำใจงามยิ่งนัก ยากจักไขขาน ฯ
๑๑๔. ตลอดสี่วันเธอ ยิ้มให้
อาจารย์ทั้งหญิงชาย สดชื่น
อนาคตเธอจุ่งได้ สมหวัง เถิดนา
ยิ่งสวยรวยเริงรื่น สุขสันติ์หรรษา ฯ
๑๑๕. ผ่านเข้าเช้าของวัน ต่อมา
ที่สองพฤศจิกา- ยนมาส
เจ็ดโมงต่างพร้อมหน้า กาแฟ ข้าวต้ม
อีกพี่น้องโยมญาติ ปราดช้อปสิ่งหวัง ฯ
๑๑๖. เก้าโมงเช้าเราพร้อม เดินทาง
ลาเชียงรุ้งนายนาง กลับบ้าน
ถึงด่านจีนสะสาง เอกสาร เสร็จสรรพ
ผ่านด่านบ้านบ่อหาน ผ่านจีนเชียงรุ้ง ฯ
๑๑๗. ถึงบ่อเต็นเป็นด่าน แดนลาว
มิสเตอร์ออยผู้บ่าว รอรับ
ให้มากมีเรื่องราว อุปสรรค นานา
ขัดข้องยุ่งยุบยับ กับเรื่องรถเสีย ฯ
๑๑๘. เกือบรันทดอดเพล แล้วเรา
สิบนาทีฉันข้าว อิ่มหนำ
หลวงน้ำทาขะเจ้า ผ่านไป แม่เฮย
ใคร่ขอบอกตอกย้ำ จำไว้ไขขาน ฯ
๑๑๙. หลวงน้ำทาบ่อแก้ว แสนไกล
กันดารมากเพียงไร ควรทราบ
ขอขนานขานไข ไว้พอ สังเขป
ภูเขาเหวถิ่นราบ สลับซับซ้อน ฯ
๑๒๐. นับพันนับหมื่นโค้ง เคี้ยวคด
ถนนเขากำหนด สร้างไว้
ขึ้นสู่ยอดบรรพต ลงเหว อีกแล
ห้วยเหวฝั่งขวาซ้าย ให้นึกวาบหวิว ฯ
๑๒๑. น้อมนึกถึงถิ่นไทย นาคร
เชียงใหม่แม่ฮ่องสอน ถิ่นเหนือ
เคี้ยวคดบทจร ละม้าย คล้ายกัน
ช่างโลดโผนล้นเหลือ เมื่อได้มาเห็น ฯ
๑๒๒. แอร์รถหมดฤทธิ์แรง ทำงาน
สองคันมาตรฐาน เป็นหนึ่ง
ประตูอันธพาล นั้นเสีย ด้วยแล
บัสลาวทำเราซึ้ง นึ่งเราหน้าเขียว ฯ
๑๒๓. สามชั่วโมงได้ร้อน จุใจ
น้ำฟ้าสู่ห้วยทราย บ่อแก้ว
ร้อยสิบกิโลใช้ เส้นทาง นี้แล
บางคราครั้งใจแป้ว กับแนวหุบเหว ฯ
๑๒๔. นั่งมองหมู่แมกไม้ ไผ่งาม
ที่ล้วนเป็นไปตาม ธรรมชาติ
ป่าดงยังคงความ ผุดผ่อง อยู่นา
ฝ่ายฝั่งที่ลุ่มลาด ดารดาษพืชผล ฯ
๑๒๕. บ่อแก้วริมฝั่งโขง ชายแดน
ตรงข้ามฝั่งไทยแลนด์ เชียงของ
เช็คเอ้าท์เข้าสู่แผน ลาลาว จีนแฮ
ผ่านพ้นแล้วเมียงมอง ตรองตรึกเบื้องหลัง ฯ
๑๒๖. บ่อแก้วขอไขขาน อีกที
อ้ายบ่าวบุญเลิศมี มิตรจิต
แฟนคลับทางทีวี ประจำ เชียวนา
ทักทายไหว้ผูกมิตร สนิทสนม ฯ
๑๒๗. สมควรกาลกล่าวคำ อำลา
เซกู๊ดบ่ายก่อนนา บุญเลิศ
โอกาสทองเบื้องหน้า พบกัน อีกแล
สบสิ่งสุขประเสริฐ เลิศด้วยบุญล้น ฯ
๑๒๘. ลงเรือยาวข้ามโขง ปลอดภัย
เท้าเหยียบแผ่นดินไทย ใจชื่น
ได้ข้ามโขงมาไป ครั้งแรก พ่อเฮย
ส่วนระทมขมขื่น คืนให้แม่โขง ฯ
๑๒๙. เอ็นซีฮอลลิเดย์ ทัวร์ไทย
บริการได้ถูกใจ ตลอด
อภิชาติหนุ่มใหญ่ เทคแคร์ แฟร์เฮย
นายตระเตรียมเยี่ยมยอด ปลอดข้อกังขา ฯ
๑๓๐. เชียงของถึงเชียงราย อุ่นใจ
ได้ระบายความใน ทั่วถ้วน
เจรจาปราศรัย เริงร่า ถ้วนแล
ทุกท่านนั้นแล้วล้วน ชวนสุขหรรษา ฯ
๑๓๑. ถึงเมืองเลื่องลือนาม เชียงราย
สกสีกาหญิงชาย ดินเนอร์
ฝ่ายสงฆ์ลงกระจาย ย้ายแยก ญาติเฮย
สุญญตาหารเน้อ ท่านเธอพึงรู้ ฯ
๑๓๒. ยี่เป็งรื่นคืนลอย- กระทง
คณะเราเจาะจง เข้าร่วม
ป่วงเคราะห์กรรมนำส่ง แม่โขง ด้วยแล
มนัสศรัทธาท่วม ท้นพ้นไขขาน ฯ
๑๓๓. ขึ้นเครื่องเรื่องไป่คาด คิดมี
สัมภาระคุณพี่ สองท่าน
มณฑา-เสน่ห์ที่ ปราศไป แล้วแล
มาทราบเรื่องราวนั้น ครั้นเมื่อรับของ ฯ
๑๓๔. ค้นหากันเท่าไร ไป่เจอ
ห่อนทราบความเผลอเรอ ตอนไหน
เอ็นซีทัวร์เลินเล่อ เสียแล้ว หรือไร
ให้งุนงงสงสัย ในส่วนนี้แล้ ฯ
๑๓๕. ขึ้นนั่งเครื่องบินแอร์ เอเชีย
เคียงคู่กับมายเดียร์ สุเทพ
เขาฐานะอาเฮีย หน่วยงาน บัณฑิต
เล่าความหลังสังเขป อินเดฟพอรู้ ฯ
๑๓๖. โบอิ้งเจ็ดสามเจ็ด สามร้อย
สิบเก้าบีได้พลอย ที่นั่ง
ชั่วโมงเศษเคลื่อนคล้อย บินสู่ กรุงแฮ
สุวรรณภูมิไป่พลั้ง ยังถิ่นที่หมาย ฯ
๑๓๗. เครื่องลงคงต้องร่ำ ลากัน
แล้วค่อยมาสังสรรค์ กันใหม่
จงเริงรื่นสุขสันติ์ ทั่วหน้า เถิดนา
รวยทรัพย์นับไฉน ปลอดภัยทุกสถาน ฯ
๑๓๘. วัฒนธรรมไทลื้อ เชียงรุ้ง
เผ่าพันธุ์ไทยผดุง รักษา
ไทยคือไทยพยุง หนักแน่น ดีนอ
ยามอรุณเบิกฟ้า แสนสง่าไทยนี้ ฯ
๑๓๙. ไทยลื้อไทยสยาม คือกัน
พุทธศาสน์สัมพันธ์ ชิดใกล้
ศรัทธาต่างแม่นมั่น ศาสดา องค์เอก
แม่โขงเชื่อมโยงให้ เราได้หรรษา ฯ
๑๔๐. วิสสาสปรมา ญาตี
ความคุ้นเคยกันนี้ ญาติแท้
คุ้นเคยคือไมตรี สร้างเสริม สัมพันธ์
ไมตรีมีมากแก้ แม้ศึกใหญ่หลวง ฯ
๑๔๑. อดีตได้อยู่ร่วม สัมพันธ์
เกื้อกูลปัจจุบัน เหตุให้
มนุษย์สมานฉันท์ มิตรภาพ ยืนแล
มูลเหตุละม้ายคล้าย ญาติไทยลื้อสยาม ฯ
๑๔๒. จบคำโคลงลงที่ เปิดใจ
ผิดพลาดประการใด มีบ้าง
ผู้เขียนขออภัย ไว้ด้วย ญาติเฮย
ดีผลกุศลสร้าง อ้างสบสุขเสมอ ฯ
....................................
พระเทพวิสุทธิกวี (เกษม)
วัดราชาธิวาสวิหาร กรุงเทพมหานคร

บทส่งท้าย
ไซซีว่าสาวสวย สะคราญ
หวังเจ่าจินตำนาน เลอโฉม
เตียวเสี้ยนโลกขนาน งามหนึ่ง แม่เฮย
หยางกุ้ยเฟ่ยประโลม โลกสวยไป่สลาย ฯ
ศึกษาวัฒนธรรม สัญจร
โลกนี้คือละคร เปรียบได้
ไทลื้อแห่งนคร เชียงรุ้ง เจ้าเฮย
สี่วันท่านทั้งหลาย ได้กำไรโข ฯ
ตาดูหูได้ฟัง จำจด
สังเกตพร้อมกำหนด วิเคราะห์
วัตถุธรรมงามงด ภาษา ไทยแฮ
แต่งตัวตนมั่นเหมาะ เพราะมีเอกลักษณ์ ฯ
วิถีแห่งชีวิต ห่อนคลาย
พุทธศาสน์รักษ์ไว้ เข้มแข็ง
เสพบุหรี่รุนแรง หนักหนา อยู่นา
เกษตรคือหลักแหล่ง แห่งชนไทลื้อ ฯ
พืชพันธุ์ธัญญาหาร อุดม
ไทลื้อล้วนนิยม ธรรมชาติ
ปลูกข้าวผลไม้ส้ม อีกผล นานา
อยู่กันฉันมิตรญาติ ชาติเผ่าเข้มแข็ง ฯ
สหธรรมนำชน อยู่เย็น
เอื้อเฟื้อเกื้อกูลเน้น สร้างมิตร
รัฐบาลท่านเคี่ยวเค้น คุมเขต เกษตร
ศรัทธาศาสน์สนิท ชิดพุทธศาสนา ฯ
จิตใจไทลื้อนั้น อ่อนโยน
กายวาจาฤๅโอน อ่อนน้อม
กินอยู่ไป่โลดโผน ฟู่ฟ่า เลยนา
รักษ์มารยาทพร้อม ยอมรับศักดิ์ศรี ฯ
ไทลื้อไทยสยาม นามไทย
พุทธศาสน์นำใจ ไทยสอง
วัฒนธรรมนำชัย พุทธศาสน์ สมานแฮ
ให้ไทยครองพี่น้อง ครองรักเสมอ ฯ
....................................................